Mijn oude ik heb ik begraven
zij is een roemloze dood gestorven
tot de dag van vandaag was ik haar slaaf
zij draaide met de aarde mee
met de sterren en de maan
zij waren niet te scheiden
een nieuwe ik is ontstaan
heeft de schuld uit haar kleren gewassen
en is vernieuwd weer opgestaan
totdat haar tijd
op aarde weer voorbijgaat
en de laatste sterren aan de hemel staan…
Windwhisper: | Zondag, januari 14, 2007 20:50 |
Ik denk het zelfde als Lommert, Willem dus, pëtje af, mooi gedicht. Liefs Cobie |
|
lommert: | Zondag, januari 14, 2007 20:31 |
duim omhoog...alhoewel onderschat dat oude ik niet;) is een taaie rakker;) overdenkend mooi gedicht...graag gelezen liefs willem |
|
Auteur: moonwoman | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 14 januari 2007 | ||
Thema's: |