Het uren enkel kunnen kijken
naar je handen, je lippen
het niet zien waar ze wijzen
niet horen wat ze zeggen
niet snappen wat ze uitleggen
Dat uren wachten
laat ons nu het vurig
sluiten van de deuren
Laat ons de kleren van
ons lichaam scheuren
Handen ruw over billen
Je mannelijkheid hard naar binnen
Voetstappen in de hal,
geen van ons die 't hoort
Laat enkel nu ons' honger stillen