Ik haalde een foto uit een doos.
Van pakweg zo’n 40 jaar geleden.
Hierop keek jij heel erg boos.
Wij hadden fel met woorden gestreden.
Weet jij nog waarom?
Ik wel, en het was heel stom
wat wij voordien deden
Wij gingen naar een dancing toen.
Jij in jouw heerlijk minirokje
En je truitje, smaragd groen
We kwamen voorbij ons kushokje.
We wandelden binnen
De passie kon beginnen
Eerst de kauwgom tegen een blokje
Toen wilde ik wat meer dan een zoen
Mijn hand gleed over je blote rug
Dat had ik nog niet mogen doen
Want je nam mijn hand terug.
Ik noemde jou een flauwe
en jij mij een veel te gauwe
En toen werd ik plotseling stug.
We keerden zwijgend terug naar huis
Waarna je vader deze foto nam
Hij oefende z’n nieuwe camera thuis
Iedereen poseerde van zijn stam.
En ik, ik had wat tranen in de ogen
om wat ik eerder durfde pogen
Toen het moment van afscheid kwam.