Ook al is het om de dag
 
Natuurlijk was ik weer de enige
Met genoeg moed in de schoenen om dat te doen
Dus liet jij het er bij zitten
Iets dat ik nu echt lafbekkig noem
 
Laten wij er over praten
Nee, die bozen ogen wilde jij niet meer
Laten we het dan maar vergeten
Nee, bij mij doet dit echt zeer
 
Mijn drang wordt hierdoor aangewakkerd
En eigenlijk wil ik je graag laten zien wat je me hebt laten doen
Maar daar verwacht ik niet aan toe te komen
Ik wil je toch nog lang niet ontmoeten
 
Je hebt me weer eens willen raken
Iets terugdoen mag ik niet
Waarom laat ik dit steeds gebeuren
Weet je, je doet me groot verdriet
 
 
 
Geschreven door
+lory+
Reacties op dit gedicht
+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

*jessica_genders*: Zondag, januari 14, 2007 14:05
rakend dit

Over dit gedicht
Auteur:  +lory+ Abbo 1Abbo 2GroeneSter
Gecontroleerd door:  Sheena
Gepubliceerd op:  13 januari 2007
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.