Ik snap niet hoe jij zo hard tegen mij kan doen..
als ik terug denk aan de tijd dat we samen waren, ik wil het zo als toen..
die tijd wil ik terug, toen was ik gelukkig, toen zag je geen traan over me wang gaan..
Nu is er geen dag dat je een glimlach op me gezicht ziet staan..
Je zegt dat alles verleden tijd was en dat je niks er meer van weet..
maar ik geloof niet dat je zomaar 4 maanden vergeet..
dat kan niet, we hebben het zo vaak samen geprobeert dat betekend toch iets?
maar ik heb nu wel door, voor jou betekend het; NIETS!
Het dringt niet tot me door, en het maakt me kapot het doet zo'n zeer..
iedere keer opnieuw elke dag weer..
weer een traan het houd niet op, het blijft dagen lang stromen,
wat ik ook doe.. wat ik ook probeer.. ik kan er niet aan ontkomen..
waarom zie jij niet dat ik kapot ga van de pijn,
waarom zie jij niet in dat ik niet bij een ander kan zijn..
Ik wil jou om me heen.. alleen jou..
Jij bent de enige die mijn pijn weg kan halen.. ik hou van jouu !