Mijn gedachten vol verdriet, maar niemand die het aan me ziet!
Steeds maar denken aan wat er allemaal met mij is gebeurd, mezelf, mijn leven, heel veel wordt er door verscheurd!
Verschillende vragen komen naar boven;
- Waarom wilde jij mijn lichaam beroven?
- Gaf het hem een machtsgevoel?
- Of vond hij het alleen maar fijn?
Hoe kan ik kijken in het heden, als ik nog zoveel denk aan het verleden?
Met de vraag, wat zal het leven mij nog geven?
Ik weet, ik moet iets van mijn leven maken, ik moet het leven openkraken!
Geluk, liefde en rust moet het leven ons allemaal geven, al is het maar voor even!