dat mijn opa bloemen bracht voor oma
die kleur gaven aan beide hun levens
en werd bezegeld met een mooie lach
nu staan er ook weer bloemen
alleen verdroogt, zo ook de tranen
die mijn opa liet stromen
door verdriet van eenzaamheid
het is nu een maand geleden
dat oma u heeft moeten verlaten
lieve opa ga maar snel naar haar toe
het is mooi geweest, het is goed
| Aliesje: | Dinsdag, februari 20, 2007 13:44 |
| Mooi .. ontroerend Kus X |
|
| arie: | Zondag, januari 14, 2007 15:50 |
| Deze woorden getuigen van een grote liefde en begrip Liefs, arie |
|
| sunset: | Woensdag, januari 10, 2007 18:17 |
| Zo inlevend integer liefdevol mooi. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
| eye witness: | Woensdag, januari 10, 2007 17:38 |
mijn opa stierf na 2 maanden na het overlijden van mijn oma: hij zei: "ik wil naar Doorke toe" en weg was ''ie na 2 keer zuchten. we hebben geen traan gelaten. Soms kan dood zo goed voelen. raar maar waar. liefs, |
|
| Jannie Hoogendam: | Woensdag, januari 10, 2007 17:06 |
| Fictie, maar oh zo realistisch...prachtig gedicht Liefs Jannie |
|
| sweety538: | Woensdag, januari 10, 2007 13:30 |
| wauw... aangrijpend gedicht zeg. Wel waar inderdaad. Eenzaam zijn is ook niet alles, soms het dan inderdaad beter om te gaan... Erg mooi en gevoelig geschreven!! liefs |
|
| hiljaa: | Woensdag, januari 10, 2007 12:29 |
| naar waarheid voor velen! knufleifs--hiljaa-- |
|
| Nemesis: | Woensdag, januari 10, 2007 11:50 |
Allemachtig. Dit raakt. Fantastisch mooi ontroerend. |
|
| Auteur: Bert Vos | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||