Onze handen uitgestrekt
Naar datgene dat niet te grijpen valt
Onze ogen geconcentreerd
Op datgene dat niet te zien is
Onze stemmen praten zonder geluid
om de woorden te begrijpen die gesproken worden
onze oren afgesloten voor al het buitenstaande
om te horen wat we willen horen
ons hart gevuld met gevoelens
maar beschrijven kunnen we ze niet
hoe moeten we elkaar laten zien wat we voelen
liefde, haat, angst of verdriet
kijk diegene aan aan wie je je wilt uiten
want je ogen spreken voor je hart
en laat die persoon zien
welke gevoelens je het meeste tart
ik weet wat voor gevoel ik mis
ik mis iemand om me heen
iemand waar ik mee kan lachen
iemand waar ik mee kan huilen
iemand waar ik als het regent in mijn leven
bij kan schuilen
iemand die begrijp hoe ik mijn leven wil leven
hoe ik mijn liefde wil geven
zonder vooroordelen, zonder commentaar
vond ik die persoon maar
dacht dat ik hem had gevonden
opende mijn hart en ziel
diegene verdween snel uit mijn leven
vraag me af wat hem niet aan mij beviel
het antwoord weet ik wel
en zal ik nu ook geven
hetgeen wat hem niet beviel
is mijn manier van leven
want
respecteer je omgeving
zoals jij gerespecteerd wil worden
houd van je omgeving
zoals jij wilt dat er van jou gehouden wordt
bescherm je omgeving
zoals jij ook beschermt wil worden
een manier van leven
voor mij heel vanzelf sprekend
voor velen een groot zwart gat
hoop gauw diegene te vinden
die hetzelfde aan mij wil geven