zoveel over jou geschreven
en altijd maar gedacht, dat er betere tijden zouden komen
maar waar de fok is je gevoel gebleven
twee keer ben je vreemdgegaan
je liet me gewoon in de kou helemaal alleen staan
twee keer heb ik je vergeven, ik was blind jazeker
maargoed, nu weet ik wel beter
nooit mensen vertrouwt, nooit op iemand gebouwt
alleen op mezelf
maar ik dacht, deze keer stel ik me open
want als je samen bent, moet je samen lopen, in elkaar geloven
elkaar vertrouwen, ook al voelde het niet goed
ik dacht bij mezelf, het moet
het moet, anders is het over
en daaraan wilde ik niet denken
ik wilde alles wat ik had wel aan jou schenken
want ja ik was blind, té blind om het te zien
en ik weet zelf, dat ik deze shit niet verdien
je zij als het uit is, heb je zo een andere vriend
maar zo ben ik niet, jij wel, en dat doet me ook verdriet
je hebt me leven op ze kop gezet
weer een keer dat ik niet had opgelet
nooit meer donder ik in hetzelfde gat
ga jij maar lekker dealen in de stad
zeg maar dat je jezelf van kant maakt
maar denk niet, dat je me hard nog een keer zo diep raakt
donder dan maar in de goot
ik blijf mezelf, en voor jou ben ik te groot
je bent een ziek persoon, dat is voor jou zéker gewoon
ik deed alles wat je van me vroeg
maar het enige wat jou doel was,
was dat ik jou fouten later droeg
je hebt me gek gekregen, maar gelukkig heb ik altijd me vrienden
waarop ik kan rekenen, vrienden die jij nooit zult hebben
en zeg je van wel, dan lul je, want ik zou de lat te hoog leggen
hoger dan deze lat kan niet, want me vrienden, doen me geen pijn en verdriet
Arjan het is goed met je jongen, altijd heb ik deze woorden voor je verdrongen
je zoekt het maar uit, zie maar wat je doet
een ding is zowieso zeker, dat ik je nooit meer moet
en ik geef het wel toe, want het doet me ook wel pijn,
al helemaal omdat jij vol bleef houden voor altijd te zijn..