om mij heen wordt gestorven
mijn zakdoek wring ik uit, de zoveelste
in de datums van mijn bestaan hebben
deze aarde al verlaten.
wie zegt mij waar ik moet staan
om de volgende die sterft dan ook
maar voor te laten gaan
mijn tranen breken tegen t brillenglas
nog voor ik heb ontbeten als de telefoon
verbonden wordt tussen het heden en t verleden
wie sterft juicht de appelgaarden rijp
en vrucht zich naar een nieuw leven
doch de achterblijvers komen na
en kunnen nog slechts streven
in hiƫrarchie van zwijgen
elze
hiljaa: | Zondag, januari 07, 2007 18:54 |
ik traan me een weg........ knufliefs--hiljaa-- |
|
Windwhisper: | Zondag, januari 07, 2007 15:35 |
Blijf even stil....het is heel mooi Liefs Cobie |
|
switi lobi: | Zondag, januari 07, 2007 14:58 |
Jij omschrijft hier precies ook mijn gevoel Elze...wonderlijk is dat. Sterkte, liefde, licht en kracht wens ik je toe. Dikke kus Liefsliefs, switi lobi |
|
_Ria_: | Zondag, januari 07, 2007 14:47 |
Ben het met Marcel eens! Liefs |
|
M@rcel: | Zondag, januari 07, 2007 12:49 |
stilmakend dit....en toch zo mooi geschreven Liefs M@rcel |
|