grappig om je eigen gedichten terug te lezen
vooral schrijfsels van een paar jaar geleden
om op zo een manier terug te gaan in je verleden
voor eventjes weer die jongen van toen wezen
sommige zo ontzettend positief en lief
anderen weer droef en vol eenzaamheid
vaak ook over mijn grote lieve hartedief
soms over mijn angsten en innerlijke strijd
gedichten geschreven wanneer ik vermoeid was
of nadat ik wat verdrietige gedichten las
vreemde gedichten omdat ik teveel wijn had gehad
of gedichten over het bezoeken van een mooie stad
ook al zitten er echt wel enorme misbaksels bij
en vliegen de spel en schrijf fouten je om je oren
al mijn geschreven gedichten zijn een stuk van mij
en zonder mijn schrijfsels voel ik echt verloren
mensen die ik rond zie lopen op straat
mensen die ik tegenkom en even mee praat
allemaal heb ik ze proberen te beschrijven
ben echt een junk....verslaafd aan het schrijven