Ik moet je iets bekennen, ik ben je stem vergeten,
Je gezicht herken ik ook niet meer,
Oh, en dat doet met toch zeer,
Ik wou dat ik iets herinnerde,
Al was het maar je kleur haar,
Alleen je naam weet ik nog zeker, is dat raar?
Is dit nou verder gaan met je leven,
Man, dit is geen leven, maar beven!
Het spijt met echt, Opa, ik hou van u,
Maar ik ga je vergeten, met ingang van nu,
Ik zal een ding onthouden, de verhalen over jou,
En zelfs daarin, weet ik dat ik van je hou.