Bedroefd kwam je men leven binnen,
hopend dat het nooit meer opnieuw zou beginnen.
Uithuilend omdat je geen raad meer wist,
leek je helemaal alleen, vermist.
Je zocht troost en tederheid,
een hulp in deze bizarre strijd.
Net zoals ik jou nodig had,
lopen we op hetzelfde pad.
Onze tranen smaken even zout,
onze woorden vormen één verhaal,
de band die ons bij elkaar houd,
de liefde, die ik nu vertaal.
Jou ogen zijn als sneeuw in de zon,
jou glimlach maakt iedereen blij.
Ik weet nu dat ik de lotto won,
want je bent zo speciaal voor mij.
Een vriend die me verstaat,
iemand die me nooit verlaat.
En laat je me ooit in de steek,
zal ik nog dromen van die warmte,
waar ik zo naar op keek.
Kon het maar dat jij mij omarmte,
een stevige knuf waar ik naar uit zie,
ééntje van men goede vriendin, Nancy.