Myn hart vol pijn en verdriet ...
Ik kijk naar het raam
en zie je nog staan.
Ik schud mijn hoofd
door verdriet verdoofd.
Tranen over mijn wangen
Ik verlang bij je te zijn
maar je doet me pijn.
Ik wil je armen voelen.
Mijn gezicht in je nek kroelen.
Je heel dicht bij me.
Intens verdriet
die je niet ziet.
Verblind door woede
sloeg je me met je roede.
Onze liefde in stukken.
In naam der liefde
was jij het die mijn hart doorkliefde
Al mijn vertrouwen
doet me slechts rouwen
om mijn liefde verloren.
Ik voelde je zo dichtbij
mijn hart open en vrij
Je schold me uit om mijn verdriet
verdriet die je niet in ware grote ziet.
Waar was je begrip?
Ik hou van jou, is wat ik zei
maar dat maakte je niet blij
Zo veel tegenstrijd
Kan een mens eigenlijk in zichzelf niet kwijt.
Je bent beschadigd.
Ik vind je mooi en o zo fijn
om als geliefde bij je te zijn.
Bemind worden door jou
is alles wat ik wou.
Ik voelde me je vrouw
In intens verdriet verdrink ik nou
omdat ik je vertouwen wou.
Ik geloofde in ons heel intens,
maar je negeerde mijn grens,
en sloeg mijn liefde in stukken.
Ik voel me stuk,
maar wens je geluk.
en hoop dat je verwerkt
Wat je nu beperkt
Echte liefde te voelen
Ik hou van jou
en was je vrouw.
Ik laat je los en voel mijn hart kermen.
Alles om jou en mij te beschermen,
tegen je woede.
Ik doe mijn ogen dicht,
en zie je gezicht
Bedrogen,
zie ik de blikken in je ogen,
van warm naar o zo koud.