Woede
Pijn en verdriet
Die vredige twinkeling in me hart
Allemaal versmolten met die blijdschap
Het punt waar het eindigde, begon bij die heldere start
Iets van haar wat altijd in mij zou blijven
De doolhof in de diepte van haar blauwe ogen
Die beginnende hoop die ik had gezien
Dat engeltje waar ik door was meegezogen
...Jantine
sunset: | Zaterdag, december 30, 2006 20:36 |
Jouw ''woede, pijn verdriet'' vloeken wel heel erg met het navolgende. ik vind het persoonlijk helemaal niet bij het gedicht passen. En zeker niet zonder een witregel ertussen met het navolgende. Liefs, sunset |
|
Auteur: Manjula | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 30 december 2006 | ||
Thema's: |