Een oude man ligt stil
en kijkt
naar mij
vanachter zijn geheugen
het verleden staart nu voor zich uit
terwijl hij snakt
naar teugen
het boek
Verklapt zijn laatste zin
en zucht zachtjes
zonder
lucht
Zijn blik voert mij
met hem mee
door het “vroeger”
in zijn ogen.
de glorie
huppelt als een kind
het eind is waar het ook
begint.
……………..
Een jonge man die staart mij aan
terwijl ik snak naar adem
Ik voel de leegheid van dit lijf
en zak verder
dan 10 vadem
De diepte van mijn leven
strekt zich
naar hem uit
de dromen die ik heb gehad
zoeken zijn geluid.
Hij kan nog wat ik willen zal
en wil nog wat ik kon
Mijn leven gaat niet verder
het stopt bij dit station
……………..
Zachtjes loop ik door het ziekenhuis
op zoek naar mijn patiënt
in kamer 54
zie ik links en rechts een vent
die vent daar aan de rechterkant
kijkt geschrokken en in trance
naar die man
die ligt te sterven
hun ritme volgt een cadans
waarbij ze beide erven
mijn taak hier
komt snel dichterbij
2 letters in een spiegelrij
Ik ben de palindroom
Na het woeste
van het leven
ben ik de laatste sloot
ik kies niet kies
de dood
Phriar: | Vrijdag, december 29, 2006 23:18 |
het is zelden dat ik van het lezen van een gedicht kippevel krijg, maar je hebt het voor elkaar gekregen! Zeer bewonderenswaardig, een genot om te (her)lezen en zeker opname in een dichtbundel waard. Wow. |
|
Auteur: Tjokvol | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 29 december 2006 | ||
Thema's: |