Je zegt niet veel met je woorden
maar als je ze spreekt
steek je die altijd
in een verkeerd jasje
zodat je me telkens weer krenkt
want je eigen vlees en bloed
die nu hier op de wereld staat
heeft meer gevoel in zich
dan je zelf misschien wel denkt
als je kind zijnde
zou jij mij moeten kennen
en liefdevol steunen
toen ik in een wereld
vol vragen stond
maar van jou
mocht ik het zelf uitzoeken
want bij jou vind ik niets
van warmte en steun
en liet je mijn ziel
vallen op de grond
maar stapje voor stapje
klauter ik wel naar boven toe
ook al heb ik het moeilijk
met mijn moeders gemis
maar jou woorden
zullen mij niet steunen
en als je denkt dat je me kent
dan heb je het dus mis
- Marcel -
©2006
Mamke: | Dinsdag, februari 20, 2007 14:01 |
Heftig, herkenbaar gedicht. Het is precies wat mijn 16-jarige dochter over haar "vader" voelt! Niet te begrijpen, dit soort vaders! Gr. Mamke |
|
anwes: | Donderdag, februari 08, 2007 16:50 |
als moeder heb ik dit gedicht met tranen in mijn ogen gelezen maar marcel houd moed want je weet het he er zijn mensen die heel veel steun aan jou hebben en jij muschien ook heel veel liefs van annelies | |
fredie: | Maandag, januari 29, 2007 17:16 |
ik denk Marcel dat wij uren samen kunnen praten zoveel herkenning in jou gedicht. liefs Riek denk aan je en sterk zijn he moet ik ook | |
J.H. Vergne: | Maandag, januari 01, 2007 19:21 |
wat een vreselijk gemis, als je moeder zo is. Ik wil jou troosten want hoe en wat jij allemaal schrijft, weet ik dat jij een goed mens ben,ik wens je ieder geval een liefdevol jaar met gezondheid, veel liefs en hartelijke groeten |
|
Augustijntje: | Maandag, januari 01, 2007 19:06 |
gelukkig heb je de steun van de mensen hier! treffend, mooi, intens, droevig, (herkenbaar) geschreven.. n gezond, fantastisch 2007 gewenst.. x! |
|
Dune*: | Maandag, januari 01, 2007 14:40 |
Wooow:| Zo mooi! Echt heel heeel heeeeeeeel erg mooi! Zo verdrietig! Super geschreven, maar sterkte! Liefs, |
|
hiljaa: | Maandag, januari 01, 2007 12:32 |
voelend intens geschreven sterkte ! knufleifs--hiljaa-- |
|
Roo$je: | Maandag, januari 01, 2007 01:35 |
Diep-verdrietig-intens verwoord... Bedankt voor de woorden, in alle eenzaamheid denken we toch even aan elkaar! Een gelukkig en gezond, liefdevol 2007 toegewenst! Veel Liefs, kusskuss |
|
Aquarel: | Zaterdag, december 30, 2006 20:50 |
Zo verdrietig, miskend... Sterkte, knuf, Aquarel |
|
vlokje: | Vrijdag, december 29, 2006 20:38 |
Gooi die boosheid er maar lekker uit! Rakend geschreven....dikke knuffel sylvia |
|
sunset: | Vrijdag, december 29, 2006 19:16 |
Voelbaar droef-kwaad verwoord en overgebracht. Liefs en mijn oprechte vriendschappelijke genegenheid voor en met je, sunset |
|
Klaes: | Vrijdag, december 29, 2006 19:16 |
Droef maar toch met een pracht van intensiteit beschreven.. groet/klaes |
|
micina: | Vrijdag, december 29, 2006 16:17 |
Zeer mooi neergeschreven. Hopelijk vind je wel wat steun bij vrienden om dit gemis een beetje op te vangen. Knuffel xxx |
|
dichterbij: | Vrijdag, december 29, 2006 15:30 |
sterk om het zo van je af te schrijven. de enige manier om verdriet een plaatsje te geven sterkte en een lieve groet |
|
MizzTeaQ: | Vrijdag, december 29, 2006 14:37 |
Een steunende knuffel voor jou... Goed dat je het op deze manier toch enigzins een plekje geeft en het van je af schrijft... Sterkte!! Liefs, |
|
vivika: | Vrijdag, december 29, 2006 14:09 |
stilletjes gelezen | |
lampje-helder licht?: | Vrijdag, december 29, 2006 12:16 |
dat doet pijn.. sterkte | |
Peter van Tiel: | Vrijdag, december 29, 2006 11:28 |
Wat kan ik zeggen. Juist in deze dagen voelt men het gemis van dierbaren het ergst. Vooral als het om je moeder gaat. Sterkte kerel! Peter. |
|
Hilly N: | Vrijdag, december 29, 2006 10:08 |
Wat spijt me dat voor je Marcel. Ik weet wat het is een moeder te verliezen. Probeer aan de mooie herinneringen te denken die je met haar had, dat helpt. Dikke troostknuffel van Hilly |
|
remie: | Vrijdag, december 29, 2006 09:41 |
stilmakend...ik sla een arm om je heen man...liefs remie | |
ana (stacia): | Vrijdag, december 29, 2006 09:20 |
Wat een onmeetbare dapperheid van dit al zo en met dit inzicht te kunnen neerschrijven. De grote stap is gezet, hoe pijnlijk ook. Hoed af. Met al mijn liefs. ana |
|
lommert: | Vrijdag, december 29, 2006 09:08 |
pijnlijk gedicht om te lezen... stevige groet van mij willem |
|
moongirl1982: | Vrijdag, december 29, 2006 09:07 |
dat is pijnlijk.ik wens je liefde en warmte toe... groet moongirl1982 |
|
anneke van dijk: | Vrijdag, december 29, 2006 09:07 |
toch ben je sterker geworden door die woorden... we denken allemaal de liefde en goedkeuring van onze ouders nodig te hebben , hoe oud we ook zijn, maar heel vaak zijn ze niet in staat om dat te geven...ook omdat ze het zelf nooit gekregen hebben. liefs, namasté, anneke |
|
Dirk Hermans: | Vrijdag, december 29, 2006 07:10 |
lieve vriend dat verdien je niet hoor de pijn is zo voelbaar ,groetjes Dirk | |
moonwoman: | Vrijdag, december 29, 2006 06:40 |
sterkte en kracht wens ik je toe om dit te dragen... liefs, Loekie. |
|
fortuna: | Vrijdag, december 29, 2006 01:09 |
Jammer, dit verdien je niet. Geen steun krijgen en er zelf uit moeten klauteren... Je pijn, onbegrip en verwarring is goed te lezen. Liefs en een verzachtende knuffel, lieve Marcel. |
|
mobar: | Vrijdag, december 29, 2006 00:55 |
Mooi gedicht en herkenbaar. Ik wens je veel goed toe. groetjes, Mobar. |
|
Windwhisper: | Vrijdag, december 29, 2006 00:49 |
Sla maar even mijn armen om je heen, ook al ben je nu wel boos en geef je toch een troostknuffel en blijf gewoon even stilletjes. Wat erg is dit ook weer, Liefs Cobie. |
|
mamsiemomo: | Vrijdag, december 29, 2006 00:24 |
Oei,.... en zo gaat het zo vaak. Mensen zijn gewend dat we altijd sterk moeten zijn, terwijl ze niet inzien dat je juist sterk bent door kwetsbaarheid. Een warme dikke knuffel voor jou!!! Mo |
|
kleinmeisje: | Vrijdag, december 29, 2006 00:21 |
goed verwoord,spijtig dat je moederliefde moet missen,maar ik hoop dat het goed komt,en je de liefde en warmte krijgt die je verdiend.sterkte.liefs | |
switi lobi: | Vrijdag, december 29, 2006 00:15 |
Wat jammer dat het zo moet gaan... Warme omarmende troostknuffel en een dikke kus... Liefsliefs, switi lobi |
|
erje: | Vrijdag, december 29, 2006 00:12 |
Ja Marcel dat grijpt me wel aan hoor maar gelukkig lees ik ook dat het stapje voor stapje beter gaat, laat 2007 een heel goed jaar voor je worden geroeten erje |
|
Riarno: | Vrijdag, december 29, 2006 00:10 |
Nou maatje 15 jaren al wel. Ik denk wel dat ik je ken,en fijn dat je m''n vriend bent. Ik voel,en begrijp wat je bedoeld.prachtig gedicht!!!! see you |
|
mums: | Vrijdag, december 29, 2006 00:10 |
dit raakt marcel, een kreet om liefde die je nu niet krijgt. knuffeltje van mij liefs mums |
|
D.H.F.Rensen: | Vrijdag, december 29, 2006 00:06 |
lieve marcel,wat een prachtig gedicht door jou hier neergezet.weet je,in veel woorden kan ik mezelf heel goed vinden. ik heb het graag gelezen. dikke knuffel Danielle |
|
tulpje: | Vrijdag, december 29, 2006 00:05 |
stilmakend we geven je een troostende knuffelkus lieverd kusssssssssss fran92 en tulpje |
|
Auteur: M@rcel | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 29 december 2006 | ||
Thema's: |