Ik heb een wens, al weet ik bij voorbaat al dat het nooit ten uitvoer komen zal.
Eens naar de aarde te zien door de ogen van God en weet hij wel of niet van het menselijk lot?
Het spreekwoord zegt ons, 'alle zegen komt van boven' maar moeten wij het wel of niet geloven?
Ik was er mee bezig dag en nacht, zo hevig dat het mij tot dromen bracht.
een droom waarbij ik kreeg een beeld hoe de wereld in armoe en rijkdom is verdeelt.
Hoe de honger in veel armoedige oorden leidt tot gruwelijke en zinloze moorden.
Want, krijgt men niet te eten en te drinken, zijn het vaak de hersenen die het af laten weten.
'k Zag rondom oorlog, overvolle kampen, omheind met prikkeldraad bewacht door mannen met geweren, en wee degenen die vluchten gaat.....
Doorzeefd met kogels wordt het lijk aan kant gesmeten al had het nooit een naam, voorbij! vergeten!
Mijn droom brengt mij naar een ander werelddeel,kampten ze daar eerst met droogte nu daarentegen water teveel.
Massa's mensen verdrinken, en door het stromend geweld meegenomen, mogen ze rusten in vrede, waar de familie zal er waarschijnlijk nooit achterkomen.
Het overstroomde gebied laat ik achter mij, ik ga een grote paddestoel van vuur en rook achterna.....
Een enorme hitte doen mijn huid en haren schroeien zal dit het wapen zijn om de mensheid uit te roeien?
Mijn adem stokt, ik zie de blaadjes van de bomen als vlokken sneeuw in grote getale naar beneden komen.
Verkoeld is gans de aarde, ik ben geheel alleen en zie geen mens, geen dier, geen levend wezen om me heen.
'k wil vluchten, doch zo dikwijls in mijn dromen kan ik geen stap verzetten en hoe ik ook probeer los te komen, het lukt me niet, totdat een zware orkaan mij redt en mij met geweld op een tropisch eiland zet.
Ik zie enorm veel rijkdom, veel pracht en praal men is behangen met goud en juwelen, 't lijkt alles ideaal.
Mooie vrouwen, gemakkelijk te versieren voor heel veel geld bereid een man te plezieren.
Het woordje, monogaam, heeft hier een bijsmaak men flirt, gaat vreemd en hoert en sloert maar raak!
Geen geld geeft armoe dat is zeker en gewis nog meer ellende geeft als het er overvloedig is.
'k Vervolg mijn reis en kom terecht in Alaska, het weer is bitter slecht. Een vliegtuig valt naar beneden in volle vaart door uit te wijken wordt mijn leven gespaard.
Doch honderd passagiers vinden de dood een bizarre ramp, de chaos is groot.
'k verander van koers en ga naar het noorden daar is iets gebeurd, te erg voor woorden. Een grote veerboot met alles aan boord is gezonken. In het koude water zijn de meeste verdronken.
'k verlaat het noorden en reis naar het oosten
ik ben wanhopig, zoek iemand die mij kan troosten....
Plots word ik wakker van een stem, die zegt, wordt jij eens rustig, geen deken ligt meer recht.
Ik ben terug op aarde, onthutst, finaal kapot doordat ik mocht zien door de ogen van God.
'k zag zoveel ellende, verdriet en pijn, had geen idee dat het zo erg zou zijn.
De bijbel leert, God schenkt genade en vergiffenis na dit gezien te hebben denk ik, dat het een fabel is.
Of, het moet zijn dat wij zijn vertrouwen hebben geschonden daardoor losgelaten en niet meer aan hem verbonden.
Ik weet het niet, de tijd zal het leren, misschien is het een sein, dat de mens zich moet bekeren.
Ik had een droom en toch is het waar want zo zit onze wereld in elkaar.
gelukkig is er naast het leed ook liefde en saamhorigheid,
koester het en vecht er voor, men is het zo weer kwijt.
Sj. Flapper - de Vries
Ongeveer 15 jaar geleden door mijn oma, ik vind het 1 van haar beste werken.