draperie der nevelen
minuscuul, voor het oog onzichtbaar
druppeling leek zich in klam verkleven
tot een fijnmazig transparant gordijn
tussen hemel en aarde te weven
bijna roerloos in een nachtelijke dans
gelijk flarden in draperie der nevelen
het donker met gezeefde lantaarnlicht
in magie ronddolend liet zweven
voelde als flinterdun frisse ijlheid
in laagje op uitwaaiend gelaat gegeven
tot pareltjes rijp met bewonder zucht
glans van hemelpracht kregen
Black Lord: | Dinsdag, december 19, 2006 12:29 |
moeder aarde wast zielen met troostend geven onzichtbaar voor ogen absorberen hart en ziel zij kent de spiegels van haar kinderen en leest ze blanco en geeft in tijd wat nodig is warme groet ***Wim**** |
|
Windwhisper: | Dinsdag, december 19, 2006 07:18 |
Zo mooi en zo bijzonder. genietend gelezen een fijne dinsdag liefs Cobie |
|
kleinmeisje: | Dinsdag, december 19, 2006 00:21 |
mooi gedicht,ik vindt de titel al mooi bedacht,doet me ook een beetje denken aan die vreselijke mist hier.liefs | |
mamsiemomo: | Dinsdag, december 19, 2006 00:15 |
Wow,. prachtige woordkeuze.. een pareltje! Liefs, Mo |
|
Innerchild: | Dinsdag, december 19, 2006 00:14 |
Ik zag het vandaag ook ... (ben verbaasd over het woord draperie ... kennen jullie dat dan ook ?) Inner |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 19 december 2006 | ||
Thema's: |