Elvira...
Je was als een zonnestraalte in me leven.
Je was een lievert die alles voor zijn vrienden of familie wilde geven...
Wat er ook gebeurde, je liet je niet kisten.
En nu ben je overleden... wat is er nou gebeurd ik wou dat we het wisten...
Je bent niet vanzelf dood gegaan dat is zeker.
Jij deed niets uit jezelf... jij was een spreker,
iemand die vertelde als je verdriet had,
iemand met een grote lag en was zeker zijn leven nog niet zat!
Wie was je dan te slim af?
Wie krijg jou zomaar in je graf?
Niemand kon jou kapot krijgen!
Ookal ging iemand je bedreigen...
Elfje... ik geloof niet in zelfmoord...
Jezus... wat duurde dit leven voor jou toch kort...
Ik kan het niet bevatten.
Ik dacht je komt wel uit coma... maar dat had ik blijkbaar niet zo moeten onderschatten.
Maar Elvira we komen erachter wat er is gebeurd.
Want iedereens hart is echt verscheurd!
Ik hoop dat dit geen moord is geweest.
Maar op dit moment ben ik zo in de war vooral na wat voor verhalen je af en toe in de kranten leest...
Elfje rust maar zacht.
En ik geloof in je dat je bij de hemelpoort op me wacht!