De lach van een spelend kind
Werd meegenomen op de wind
Het kwam in een oorlogsgebied
Waar je geen spelende kinderen ziet
De wind werd er heel erg treurig van
En dacht weet je wat ik eraan doen kan?
Ik laat hier de lach van het kindje los
En neem een traantje mee voor in het bos
Terwijl de wind naar het lachende kind zwaaide
Merkte hij dat de wind draaide
Hij kwam meer bij het kind wat nog steeds aan het spelen was
Het traantje was nu te zwaar geworden, en viel met duizenden andere in een plas
Het spelende kind rende snel naar binnen
Om daar een nieuw spel te beginnen
En ze weet niet
Dat wat ze ziet
-In feite haar verdronken lach is…-