Zo maar een boek
de ochtend wekt met zachte tonen
even nog want de warmte voelt zo fijn
een boek valt in mij oog
en we versmelten in de stilte van de morgen
kabbel prutelend dampt de koffie
geuren dringen ver in mijn ziel
maar ik ben gevangen
door de wereld van de schrijver
in zijn wereld
voel ik de verbondenheid
een die ook leeft in mij
en verder verdwaal ik in letters
als de laatste regel is verslonden
rust een traan op mij wang
was mystiek een tover
zo was ik in deze wereld gebleven
***Wim****