Vind je het erg als ik even moet huilen?
Om alles wat me is aangedaan,
en wat mis is gegaan?
Ik heb namelijk geen plek om te schuilen,
en moet daarom even bij jou uithuilen.
Vind je het erg als ik mezelf niet meer ben?
Niet degene zoals jij me dagelijks kent.
Ik moet je bekennen zo ben ik nou eenmaal niet,
geen blij meisje maar een met veel verdriet.
Vind je het erg om mij zo te zien?
In alle ellende,
als een stuk verdriet?
Dan kan ik je vertellen dat ik het nog steeds ben,
ook al is dat anders dan dat jij mij kent.
Vind je het erg als ik het even niet zie zitten?
Alle pijn en verdriet opgekropt als een groot stuk prop.
Ik krijg het er niet uit,
ik heb te lang gezwegen.
Je zou het nu eruit moeten zetten om mij er uiteindelijk
weer overheen te zetten.