Daar gaat ze
Elke dag is een duik
Een fuik zonder waarheid
Bewaar ik mijn zeden of laat ze
En glijd van ze af
Veraf, laat ik dromen
Bekomen van leugens ik haat ze
Het is of de zee juist haar golven verloor
Bevroor in een tijdloos moment
Haar getijden, haar naam,
haar glanzend besef…
Niet meer vanzelfsprekend herkent…
Een smachten naar dat
Wat vergat mij te raken
Ik sluit al mijn ogen, daar gaat ze.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Maya-Bou | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2006 | ||
| Thema's: | ||