Ik weet niet wat ik zie,
Ik weet niet wat ik hoor,
Maar de rare gedachte, gaat maar door.
Hoe zou ik het moeten weten,
Hoe zou ik het moeten zeggen,
Een verhaal, veel te moeilijk uit te leggen.
Langzaam begint het te dagen,
Langzaam begint het gevoel,
Is het te begrijpen, terwijl je weet wat ik bedoel.
Ik bedaar mezelf tot kalmte,
geen tegenspraak noch verweer,
Maar toch verspreek ik me, keer op keer.
Hoe vaak word ik nog wakker,
Zwetend in mijn bed,
Gelukkig gaat de wekker, die mij uit mijn dromen redt.
Terug in de realiteit,
Mijn keuze overwogen,
was de angs van jou, nooit gelogen.
Sla je vleugels uit,
Nu heeft het nog zin,
Het is tijd om te starten, aan een nieuw begin.