Een wereld, verstopt in een ruimte van oneindige vlakken.
een circel in het niets verscholen.
Omringt door donker en zwart waar het steeds meer weg gaat zakken.
Een bestaan, een leven, alsof het van de sterren is gestolen.
Zoals een mens wat uit angst, snel zijn masker doet pakken.
Bang voor pijn...
Vrees voor haat.
Wat hoort een wereld dan in woorden te zijn?
Wat is dat waar de circel voor staat?
Is ons bewust gebouwt en gecreert op bedrog waan of schijn?
En denk je dat zo altijd in het leven verder gaat?
Hoe ver tast in de toekomst ons de pijn?
Maar waarschijnlijk is het antwoord dan al veel te laat.
al dat het dan al is verdwaalt in de ruimte.