rits niet mijn hart open
als je niet werkelijk wil weten
wat er in zit- of hier mee om wil gaan
graaf niet in mijn hoofd
om je nieuwsgierigheid te bevredigen
als je het alleen maar omploegt
en me verder laat vallen
laat geen orkaan in me woeden
als je niet weet welk pad die volgt
en wat het vernielen zou
en laat me verder kapot gaan
gooi mijn deur niet met bruut geweld open
om te kijken wat er binnen aan de hand is
om hem daarna weer keihard dicht te gooien
eenmaal weer dicht blijft die dicht
de sloten staan op scherp!!!
Hanika: | Donderdag, december 14, 2006 21:42 |
Heel mooi gedicht, Quadesh. Je schrijft heel mooi! Liefs, Hanika |
|
DauwDrupje: | Donderdag, december 14, 2006 16:38 |
Lieve Q! Ik begrijp héél goed wat je bedoeld lief Q''tje! ik ben er voor je ... moest je het nog niet weten. Liefs, Dauw! |
|
Oorlam: | Donderdag, december 14, 2006 13:13 |
klinkt aardig wat venijn uit.. aai, |
|
sunset: | Donderdag, december 14, 2006 09:59 |
Wohw! Duidelijk en voelbaar jouw verwarrende angst. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
Artifex: | Donderdag, december 14, 2006 08:00 |
Helder juist... Liefs, Artifex. |
|
kleinmeisje: | Donderdag, december 14, 2006 00:22 |
prachtig verwoord,mooie zinnen.goed gevonden.groetjes | |
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 14 december 2006 | ||
Thema's: |