Je draagt een masker,
een masker wat alles verbergt, het verdriet, de pijn, het gemis
achter een glimlach.
Je lacht, maar eigenlijk huil je..
Diep van binnen zit de pijn.
Het is te zien,
te zien in je ogen
Ze lachten niet mee..
Je kan het niet,
je kan niet lachen terwijl je pijn hebt.
Het verdriet je soms teveel wordt.
En toch,
toch moet je lachen,
je bent nog zo jong.
Je moet plezier hebben in het leven, gelukkig zijn.
Het leven is leuk!
Met en zonder hem,
zonder zijn leuke lach,
zijn humor,
zijn grapjes..
Je kan het niet,
ik zie het in je ogen..
Je ogen huilen maar er komt geen traan.
Opgedroogd achter het masker,
het masker met een lach..
Daar blijft alles achter verborgen,
tot je iemand vertrouwd en je masker afneemt.
Dan zie je de pijn, het verdriet en het gemis..