Door jouw woorden
vele wonden
diep in m’n hart
kwijt in mij
Door jouw persoonlijkheid
alweer verloren
was op de weg terug
duwde me weg
En nog steeds gebroken
Toen ik opstond
door jouw woorden
weer terug neergezakt
als een zak zout
Toen ik lachte
door jouw woorden
weer gaan janken
voor de hele klas
En nog steeds gebroken
Lig ik hier
door jouw woorden
bijna vermoord
bijna ontsnapt
geheel gestresst
Zit ik hier
door jouw woorden
liever dood
liever gegaan
liever moe
En nog steeds gebroken
hoor ik de stemmen
van de mensen
die zeiden
dat ze van me hielden
En nog steeds gebroken
zie ik gezichten
van personen
die jij ook
pijn gedaan hebt
En nog steeds gebroken….
poemgirlie: | Donderdag, december 14, 2006 11:51 |
waauw! mooi, ik ben er stil van geworden... poemgirlie xxx |
|
Auteur: +lory+ | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 11 december 2006 | ||
Thema's: |