Nu twee jaar verder en nog steeds niet samen
Denkend aan de keren dat we steeds bij elkaar kwamen
Niet gedacht dat ons contact nog terug zou komen
Dat contact was namelijk door mij ontnomen
Verontschuldigingen kwamen naar boven
En dat deed mij weer opnieuw geloven
In ons, in een weerzien van elkaar
God wat waren we allebei dankbaar
Ik zag hoe je naar me keek
En we voelden het in ons hart, een steek
Een steek omdat je mij weer gaat verlaten
Maar gelukkig konden we nu nog samen praten
Praten over hoe het had kunnen zijn
Het was een verlangen, nu nog maar klein
We genieten nu van iets waarvan we weten dat niet meer komt
Dit is gewoon iets wat ons overkomt
Er is niks aan te doen, we moeten het laten gebeuren
Wel zullen we het allebei erg betreuren
Dat we nooit zullen weten hoe het was om elkaar echt te hebben
Geen stiekeme dingen te doen maar voor ieders gezicht elkaar lief te hebben
P, ik hou van je