^_^

Je gezich zo bleek,
je lippen trillend van de pijn.
En dat allemaal door het leven,
dat zo goed leek te zijn.

zwetende handen,
ogen zo rood.
voel je weer de scherpen randen,
wachtend op de dood.

het bloed dat steeds meer stroomt,
het mes dat door je huid snijdt.
en je voelt je tanden die je lip bijt.

Je hart klopt in je keel,
bange gedachtes door je hoofd.
Je zie voor je hoe je lichtje als maar meer dooft.

samen met je mes,
geen mens om je heen.
maar eigelijk toch weer niet alleen.

Benauwd kijk je naar de deur.
zal die open gaan,
of blijft hij stilzwijgend staan.

je voelt geen pijn meer,
je merkt alleen nog maar de stilte.
En dan opeens ben je er niet meer!

^*^