Zwaaien
Je vergat mijn verjaardag
Ik zei het tegen je met een lach
Bang om met woorden te breken
Waar ik altijd al naar uit had gekeken
Ik wou je slaan van woede
Ik wou je leeg laten bloede
Ik zei niks, weer te bang
Maar dat wist ik allang
Dus dit keer laat ik jouw staan
Want ik kan het niet meer aan
Misschien zie ik je af en toe een tel
Dan zwaai ik wel