Op een papiertje staan wat woorden
Tranen lopen over wangen
Bloed ligt in streepjes op de huid
De woede door kilte vervangen
IJzig koud zijn de namen
Die genoemd worden in mijn gedachten
Onbestaand de gevoelens
Die mij aanzetten tot verachten
Lichaam en geest
Het gaat niet samen
Nooit een goede combo geweest
Waneer iemand het over eten heeft
Sluit ik me liever af
Ik zeg toch alleen maar hoe vies ik het vind
De anderen vinden dat maf
Ik doe niet zoals je hoort te doen
Op de middelbare school
Toch zijn er velen die zo doen
Het is een doolhof waar ik in dool
Mijn denken sterk beïnvloed
Nog niet eens met m’n gevoel
Maar ik ken de situatie
Wat niet is dat komt nog
En opnieuw die krassen
Op en in het vlees
Op mijn zij, want da’s toch lelijk
Voor afkeurende blikken heb ik geen vrees
Want wat als ze er achter komen?
Laat het ze maar ontdekken
Kan ik dan misschien stoppen met dromen?
En een leven oppakken
Dit keer niet gemaakt van schuld
Maar, zoals het schijnt te horen
Met liefde en begrip gevuld
Misschien ben ik voor die tijd verloren….