Deze dag van het verlies,
duurt nog akelig lang.
Tranen tikken de tijd weg,
spoelen mijn geheugen schoon...
Je draagt mijn zorgen,
draagt ze mee de hemel in.
Of de hel, waar jij mij ook,
zal moeten achterlaten...
Mijn lichaam verspreidt.
haar laatste warmte.
Dankbaarheid en spijt,
straal ik je lijf in...
Het was mijn schuld,
dat onze zielen uitéénscheurden.
Een 'enigkind' liet ik achter,
mijn tweelingbroer stief met me mee...