Ik probeer maar wat te lezen
maar dat heeft ook geen zin.
Ik probeer maar blij te zijn
maar het verzacht niet echt
die intense pijn.

Ik denk weer aan die fijne tijd.
Aan dat kleine weekje dat we
samen hadden.
Als ik er zo op terugkijk
heb ik van sommige dingen spijt.
Maar misschien is dat alleen
maar onzekerheid.

Als ik aan je denk dan word
ik een beetje blij..
Maar ook voel ik me dan
een beetje rot.
Het was zo fijn met jou.
Maar ik je mis je zo.
Ik had niet verwacht later
van je houden zou...

Je vond me ook leuk.
Je vond het jammer dat ik ging.
Maar ik kan je niet vergeten.
Ik wil nog zoveel tijd
met je doorbrengen..
Maar misschien zie ik
je wel nooit meer.
Is die pijn dan nooit
versleten??
Wat doet het zeer..