Anonymous
zoveel namen heb je
achter een gezicht geborgen
in de armen van een octopus
zuigen onherkenbare
tentakels zich vast aan
schoolse anoniemen waar
klanken niet weerklinken
tegen het leeg plafond
ze verraden de egaliteit
als grauw en vuilgeel
diversiteit daarentegen
bespeelt de harmonie
met kerstmisbellekes, gezangen
van herders als engelkes in
de laatste nacht van’t oudejaar
kom uit je oud verleden
en laat je zien met de kleur
eigen aan jouw façade
breek desnoods jouw kribbe af
tot de grond met een hallejuia
een vloek, maar uit jouw mond
Erna