Nooit gehad

Je maakt een keuze

Waar je niet eens zelf voor kiest

Je behoort te leven

Ook als je verliest

Probeert je vast te houden aan woorden

Die je van de ander hoort Tegen de ander zegt Wanneer die zijn gevoel verwoordt Je geeft jezelf tevergeefs tips; Je laat het toch weer los Het positieve denken Is volledig uit je kop En als ze het dan vragen Is er iets mis? Gaat het niet goed?
Is de werkelijkheid verdraaien Het allereerste dat je doet Nog voor je te schamen Voor je over te laten nemen door pijn Ga je liegen Zeg je dingen die niet zo zijn Stop je jezelf met je hoofd diep in de schuld Verlangt ondertussen naar het bloed Verliest je geduld En doet wat je altijd doet Je verwond jezelf Doet dat dan geen pijn? Is wat ze vragen Je kijkt op; Met tranen schudt je nee Maar kunt het niet langer verdragen Het zit je allemaal niet mee Het lijkt je prettig om te stoppen Komt een moment waarop je er een eind aan maakt Dan pas zullen zij beseffen; Wij zijn haar kwijt geraakt Zij heeft zich nooit gehad

Geschreven door

+lory+

Reacties op dit gedicht

+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

xx-eowen-xx:	Zaterdag, december 02, 2006 14:38
Ik denk dat ik (tot nu toe) deze de mooiste vind van jou. Ikke

-MoonFlower-:	Zaterdag, december 02, 2006 00:05
Er is niets mooiers dan er mee stoppen. Maar dan nog is er een lange weg te gaan. Door te stoppen vind je jezelf nog niet terug. De eerste stap is van jezelf houden. Nog voor dat alles. Houd van jezelf, zoals niemand anders doet. Ik weet dat het allemaal anders lijkt in jouw hoofd, maar je bent het waard. Echt waar. Liefs,

Over dit gedicht

Auteur: +lory+
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 01 december 2006
Thema's: [Dood] [Leven] [IK]