Lang genoeg gewacht.
Tijd , draait langzaam door.
Zonder , persoon zonder einde.
Ooit kom ik erdoor!
Die liefde, dat gevoel.
Zo intens , alleen het is een droom.
Geen tijd, die nog aankomt.
Weg uit mijn leven, voor altijd in mijn hart.
Special plekje, vanbinnen.
Alleen, vergeten van buiten.
Geen klank, die het nog zegt.
Geen woord , die het nog uitlegt!
Uit mijn leven, alleen in mijn hart.
Niemand, die je naam nog hoort.
En gesloten boek vanbuiten.
Ik ben je zogenaamd vergeten.
Vergeten, achter mijn tranen.
Zal ik die naam nooit meer roepen.
Geen verhaal, meer over kwijt laten.
Vergeten, als de zon herkenbaar in mijn hart!