Ik was er zo zeker van, dat dit echte liefde zou zijn
Nu het verdwijnt als sneeuw voor de zon, doet het pijn
Nu ik de liefde overboord gooi die er ooit was tussen ons twee
Kan ik niet meer zwemmen, de reddingsboot licht ergens verloren op zee
Ik heb geprobeerd de kant te vinden, te bereiken
Niemand helpt me omhoog, de menigte staat alleen maar te kijken
Misschien is het, het lot omdat ik jou pijn heb gedaan
Misschien blijf ik mijn hele leven wel zwemmen omdat ik ben weggegaan
Maar op een dag worden mijn armen moe en lukt het zwemmen niet meer
Dan zou jij weer gelukkig kunnen zijn, zou ik je zien lachen voor de laatste keer
Ik zou een traan laten vallen, en proberen te zwaaien met al mijn kracht
Ik zou zeggen, vaarwel lieverd , ik ben blij dat je weer lacht