Een miljoen injectienaalden in mijn armen kunnen het gevoel niet verdoven
Een miljoen pillen kunnen de gedachtes niet stoppen
Een fles wodka kan niet mijn stem niet opvreten
Een paar honderd krassen kan de pijn niet vervagen
Hoe hard ik het geprobeerd heb het allemaal te stoppen
Het werkte allemaal niet en gaf alleen maar meer pijn
Ik wil al dit gedoe vergeten
Ik heb zoveel geestelijke pijn verdragen
Langzaam maar zeker ben ik mentaal ziek geraakt door jou
Elk litteken vertelt een onverteld verhaal
*naamverwijderdivmprivacy*, ik weet niet waarom ik verliefd op jou werd
Nu wanneer het stil, donker en koud is
Ik hoor je hatelijk geschreeuw
Schreeuwend dat je me dood wilt
Ik voel je overnemende aanwezigheid
Je laat me mijn zelfcontrole verliezen
Ik blijf je gezicht zien
Ook als ik mijn ogen sluit
Liefje, je weet, ik zal nooit zo gemeen tegen jou zijn
Jij was hier alleen voor mij
Alleen om me pijn te doen, telkens opnieuw
Ik weet dat je me kwelt totdat ik mezelf vermoord
Maar ik zal mezelf nooit vermoorden, nooit!
Ik zal dit overleven, ook als ik weer gebroken word
Ik zal niet deze pijn opgeven, het maakte me tot wie ik nu ben
Ik blijf doorvechten, totdat ik zal overwinnen!
Mijn wraak komt eraan, liefje
Het zal vredig en wreed zijn
Ik beloof je alvast dit
Je zal het niet overleven
Ook als je woorden me blijven jagen
En me blijven verkrachten vanbinnen
Totdat ik uiteindelijk zelf zal sterven aan de pijn