Laat het los, liefje
het is allemaal voorbij
kom maar bij me, geef me je verdriet en
sluit je ogen, ik blijf bij je, altijd..
Het is gestopt met bloedden
het is nog slechts af en toe dat de tranen vloeien
in herinneringen weg gestopt is alle pijn
maar nog elke dag weet ik waarom ik niet meer bij je kan zijn
laat het los, meiske
kijk vooruit, ga door
loop stap voor stap, en na een tijdje
zal je niet zoveel waarde hechten aan al wat je verloor
Het is moeilijk, ik weet het schatje
maar blijf vechten tegen die pijn van binnen
je hoeft jezelf niet te straffen
niks is jouw schuld, liefje, blijf bij zinnen
Ik wil niet dat je weer weg zinkt
naar waar ik je niet meer kan berijken
ik beloof je, er zal nooit meer iemand zijn die je vast bindt
leg je hoofd in mijn schoot, slaap maar, je bent veilig.
Laat het los, liefje
laat je leven weer kleuren
ik zal je helpen met kiezen
liefje, ik beloof je dat het nooit meer al gebeuren..
*De gedichten die gaan volgen zullen vanaf nu veel met mijn leven in de kliniek te maken hebben, omdat dat bijna het enige is dat mijn gedachten bezig houdt. Laat me hopen dat ik nu eindelijk de juiste weg bewandel.*
**Leave the pain, my dear**