Mijn Stille Pijn..
Zit ik rustig op mijn computer een spel te spelen,
komt er iemand op het scherm me iets medendelen..
En wat hij mij te vertellen had,
Raakte me erg hard..
Jij ligt hier heel ver van huis,
zwaargewond in het ziekenhuis..
Je familie en vrienden hebben veel verdriet,
zelfs ik.. maar er is niemand die iets aan mij ziet..
Uren zit ik hier vaak te dromen,
in de hoop dat het ooit weer goed zal komen..
Maar ondanks al mijn goede hoop,
laat ik mijn tranen de vrije loop..
Waneer zal de pijn verdwijnen,
en de zon weer gaan schijnen..
Waarom moet dit toch zo zijn,
dit doet mij zo ontzettend pijn..
Ik heb een foto van je naast mij staan,
daar praat ik veel tegen aan..
Niemand die hier iets van wist,
of die kon weten dat ik jou zo erg mis!!
Meschien was het beter als ik niets had geweten,
en dan had ik niet zo vaak in de put gezeten..
Maar daarvoor is het nu te laat,
Want jij ben heel ver weg gegaan..