Loop eens een dagje met mij mee.....

7.35uur
Bij het entree roept de portier mij nogal luidruchtig terug:
"Hey, jij.....ben jij niet dat piepeltje van de Inkoop?"
"Dat klopt, zei ik, dat vraag je iedere dag als ik hier voorbij kom."
"Oh, nou ja, zeg heb je het gehoord van Wolf?"
"Wolf?", vraag ik nogal verwonderd.
"Ja, Wolf, die heeft levenslang gekregen"
"Oh, jeetje, waarvoor?"
"Omdat ie roodkapje heeft vermoord"
Hierna volgt een bulderende WHOEHAHAHAHAHAHAHAHA...., welke tot in de havens van IJmuiden was te horen.

Ik kijk nog even om mij heen en zie een tiental geschrokken patienten zich achter hun rolstoel verschuilen, eentje mompelt zacht: "De russen, de russen"

De portier in kwestie is allang al weer bezig met een ander slachtoffer en grijnst tegen een beeldscherm omdat hij de slagbomen express niet open wil doen voor een bezoeker met haast.

7.42uur
Zo slenter ik de gang door en zie een arts aan komen: "bedankt voor de onderhandeling met de firma X", zegt hij in het voorbijgaan….Ik kan het niet nalaten om hem even lang en grijnzend na te kijken.
“Je vergeet nog iets”, zeg ik dan op nogal dwingende toon.
“Ahum, kuch, hoest, oke, oke, ja sorry, ik had me er niet mee moeten bemoeien”
“Sorry maar wat zei je nou, je praat nogal zacht”
“Ja, ja, ja je hebt me prima gehoord” zegt hij dan en beent weg richting ok.
Ik grijns van oor tot oor en heb meteen een enorme koffiebehoefte. Aan het einde van de gang staat een gebogen zeer oude vrouw om zich heen te kijken, haar levensloop staat geschreven in haar voorhoofd als ze mij met waterige ogen aankijkt.
“Weet u misschien waar de Dialyse is meneer?” vraagt ze met een zachte stem met een accent.
“Tweede verdieping mevrouw, uit de lift loopt u er tegenaan, het kan gewoon niet missen”
“Dank u wel meneer” zegt ze en slentert verder met haar rollator die volgepakt is met allerlei stokken en tassen voor verschillende situaties.

7.48uur
Ik wandel met haar mee naar de lift en druk op de knoppen. Plots bedenk ik een prachtige zin:
!Een orthopeed kan zijn technieken prima botvieren in een ziekenhuis>…ik grijns even naar de oude dame, ze zal me een vriendelijke man vinden.
De lift meldt zich braaf op de begande grond en ik wacht geduldig tot de oude dame zich met haar gehel huishouding heeft geplaatst op een zitje in de lift en ik druk op 2 en 4. Vlak voordat de deuren zich sluiten komt er een hele familie aanrennen.

7.51uur

Met veel kabaal stort men zich in de lift, de oude vrouw ziet eruit alsof ze haar gehoorapparaat op maximaal heeft staan tijdens een concert van Rammstein en knijpt haar ogen stijf dicht.
De kinderen van deze familie hebben natuurlijk voor de gein alle knoppen ingedrukt van de lift.
We zien alle afdelingen en sommige lang omdat de kids ontsnappen uit de lift en moeder er achteraan moet en vader de deur tegen houd met een verontschuldigend glimlachje.

7.59uur

De vijde etage, ik ren bijna naar mijn kantoor en ik zie dat de secretaresse er al is.
“Goedenmorgen, je bent vroeg en hoe is de agenda vandaag?” vraag ik vrolijk.
“Hey hallo, ja nou dat komt omdat ik tot diep in de nacht heb zitten bellen met Gerda, je kent Gerda toch?....je weet wel van Theo, die schilder uit Amsterdam die een autistische papagaai heeft. Nou Gerda heeft een zus en die zus……………….voorzichtig glip ik uit kantoor en pak een thermoskan van de kast.

8.02uur

Ik drink koffie in mijn kantoor welke ik heremetisch heb afgesloten van enig gevaar van buitenaf en zucht even, de dag is nu pas begonnen.

Gelukkig schijnt de zon.