Ik dacht dat ik te veeleisend was
is het raar dat ik al die dingen wou ?
Ik wilde iemand die mijn gedachte in mijn ogen las,
iemand die me niet alleen liet,
en zijn hart vol liefde,
helemaal over mij heen giet.
Iemand die mij onderdompelt in zijn wereld,
en mij hier ook echt in betrekt.
Iemand die zijn problemen bij mij meld,
en niet zomaar zich inmetselt,
tussen zijn eigen dikke onbreekbare muren.
Ik wou iemand zijn, iemand die meetelde.
Vreemd genoeg,
lachte uiteindelijk iemand onbekend mij toe.
Achter hem heb ik zoveel meer gevonden.
Hij staat achter alles wat ik wil of doe,
hij begrijpt de pijn achter mijn geheelde wonden.
Het heerlijke gevoel is onbeschrijfbaar,
het gevoel dat iemand je belangrijk vindt,
dat ene gevoel,
dat ons bindt...
dat ene doel,
dat ons hopelijk,
voor altijd samenhoudt...