Welk antwoord zou ik geven?,
En kan ik dan met dat antwoord leven?
Dat gevoel is weg,
Zonder enig overleg.
Ik twijfel eraan,
Met welk antwoord zou ik meegaan.
Ik barst in tranen uit,
Maar ik huil zonder geluid.
Ik wil bij iemand mijn hart luchten,
En er dan alles uit zuchten.
Alles waar ik mee zit,
Misschien voel ik me dan weer fit.
Wat zou ik doen?
Weer het zelfde als toen?
Weer nee zeggen en dan spijt krijgen?
Nee, over deze gedachten moet ik zwijgen.
Ik weet niet meer wat ik moet.
Zal het over zijn al zeg ik, is goed?