Iedereen heeft wel eens dagen,
Dat het even niet meer gaat.
Dat er een plotseling gebeuren,
De dagen donker en zwart laat.
Geen oog meer voor de mooie dingen,
Het lijkt kouder, soms wel kil.
In zo een nare periode,
Staat de tijd een beetje stil.
En dan ineens,
Zolang verwacht.
Straalt de nieuwe morgen,
Daar is de tijd dat je weer lacht.
Oprecht en zonder zorgen.