alles stuk
alles, alles waarvan ik dacht
dat ik het nooit had kunnen laten gaan,
heb ik nu tog laten gaan.
je glimlag die mij normaal opvrolijkt
is nu kil en koud.
ik kijk je aan maar zie je niet staan
en dat brengt mij geen geluk.
ik haat mezelf en maak mijn lichaam stuk....
dat ik het nooit had kunnen laten gaan,
heb ik nu tog laten gaan.
je glimlag die mij normaal opvrolijkt
is nu kil en koud.
ik kijk je aan maar zie je niet staan
en dat brengt mij geen geluk.
ik haat mezelf en maak mijn lichaam stuk....
Reacties op dit gedicht
| *blaCk_girl*: | Maandag, december 18, 2006 11:52 |
| Eehj knoek;) Echt heel mooi,, ik had em al gelezen maar had er geen woorden voor ;) je kan écht goed dichten,, Is heel herkenbaar :) Knuffel&kus *blaCk_girl* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: explosions_in_the_sky | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2006 | ||
| Thema's: | ||