Tussen twee steden gezeten
vervloeien heden en verleden
in losse zinnen op het ritme
van het tikken tegen porselein
-een zware tas wacht op de trein-
glijdende tijd bijna vergeten
net als de dagen die vergleden
tussen dromen en verlangens
die groeiden in ons samenzijn.
-je trein vertrekt, en ik verdwijn-
Meisje met het hart*: | Woensdag, november 22, 2006 08:31 |
Heel erg mooi omschreven! Liefs |
|
Innerchild: | Dinsdag, november 21, 2006 23:38 |
En ik lees nu met een stem in mijn hoofd ... da''s fijn, zeg ! ;) / Inner |
|
MayadeBij*: | Dinsdag, november 21, 2006 22:41 |
Mooi ja.. zo´n filmische scène bijna.. kus. | |
Tijgertje:): | Dinsdag, november 21, 2006 22:35 |
erg mooi! |
|
Marina van Vledder: | Dinsdag, november 21, 2006 22:18 |
Dit klinkt als vanmorgen voor mij.. Bijzonder herkenbaar. | |
marre mie: | Dinsdag, november 21, 2006 22:06 |
erg erg mooi... maakt me stil x mie |
|
Quadesh: | Dinsdag, november 21, 2006 21:48 |
heftig maar mooi omschreven. liefs Q | |
Fancy Nancy: | Dinsdag, november 21, 2006 21:42 |
mooi...... en ook wel een beetje triest... *knuf* | |
Auteur: scientist | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 21 november 2006 | ||
Thema's: |