Het is stil op de straat
haar stem kleurt nog even
alsof haar protest ertoe baat
de kou of haar wezen doet me beven
wanneer ik triest om aandacht smeek
koester me, hou me vast
Rusteloos en bij het dagen
rest ons enkel stilzwijgend kijken
ik tel de lijntjes in je iris- zo blauw
ik tel je kleuren en vraag me af
of je ogen je ziel spiegelen in waarheid
Tranen stomen in de zonnestralen
en je huid gebruind glanst van onechtheid
en ik snak naar genegenheid van je
ik wacht in onzekerheid af hoe je reageert
wijs je me af- met harde hand?
Of laat je me dartelen in kilheid
waarmee je hart gevuld is
terwijl je onderhuids breekt met
diepe barsten in het vlees gesprongen
wat ooit warmte gaf- en nu de kou
Winna: | Vrijdag, november 17, 2006 22:44 |
au. echt heel erg.. erg... MOOI |
|
sunset: | Vrijdag, november 17, 2006 18:56 |
Prachtig duet. Liefs en genegenheid voor beiden, sunset |
|
Joris Daelemans: | Vrijdag, november 17, 2006 18:06 |
:) | |
MizzTeaQ: | Vrijdag, november 17, 2006 15:29 |
Rilling! mooi, liefs, |
|
M@rcel: | Vrijdag, november 17, 2006 00:47 |
wat een heel mooi duet prachtig geschreven door beiden Liefs M@rcel |
|
wijnand.: | Vrijdag, november 17, 2006 00:24 |
mooi | |
lonely 1: | Vrijdag, november 17, 2006 00:23 |
stilmakend mooi! héél erg mooi duo-gedicht, voor herhaling vatbaar :) liefs, lonely 1 |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 17 november 2006 | ||
Thema's: |