Het bloed blijft stromen, over
mijn wangen.
"Geef mij nu je angst" - schreeuwt
de radio. Ja, jij, geef me maar je
angst. "Ik geef je de hoop voor
terug". Nee, dat niet.
De gewaarwording van vreugde, is
te lezen op je gezicht. Wát is hier
zo grappig aan? Niets. Waarom lach je
dan? Ik lach je gewoon uit.
Tuurlijk ben ik minder dan jij, natuurlijk
sta jij weer voor in de race. "Geef mij nu
de nacht" Ik geef je 'm niet terug. Want jij
hebt mij belazerd.
Het bloed is gedroogd, de wangen zijn weer schoon.